Biografie

Op 18-jarige leeftijd werd Tuitert wereldkampioen allround bij de junioren. Het grote publiek maakte kennis met Tuitert in 2001, tijdens het Europees kampioenschap allround in Baselga di Pinè. Na een tweede plaats op zowel de 500m als de 5000m begon hij als leider in het klassement aan de 1500m. Door een val verspeelde Tuitert zijn kansen op de titel. Het toernooi werd uiteindelijk gewonnen door de Rus Dmitri Sjepel.

In het volgende seizoen werd Tuitert geveld door de ziekte van Pfeiffer. Mede hierdoor miste Tuitert de Olympische Spelen van Salt Lake City. In de jaren erna bewees Tuitert als allrounder op alle afstanden uit de voeten te kunnen. Hoogtepunt daarbij was de Europese titel allround in 2004. In een uitverkocht Thialf in Heerenveen pakte hij de titel door overtuigend zijn landgenoten Verheijen, Uytdehaage en Romme te verslaan. Bovendien vestigde Tuitert met 151.691 een wereldrecord puntentotaal op de grote vierkamp.

De verwachting was dat er na deze allround titel snel meer zouden volgen. Niets bleek minder waar. Tuitert zou nooit meer een groot internationaal allround toernooi winnen. Toch waren er in deze periode andere successen. Zo werd Tuitert wereldkampioen op de ploegenachtervolging en hij won tweemaal de wereldbeker op zijn favoriete afstand: de 1500m.

In het Olympische seizoen 2006 kende Tuitert weinig succes. Tijdens het Olympisch Kwalificatie Toernooi werd Tuitert teleurstellend zesde op de 1500m. Hierdoor wist hij zich opnieuw niet voor een individuele afstand op de Spelen te plaatsen. Toch was Tuitert erbij tijdens de Olympische Spelen van Turijn. Als lid van de achtervolgingsploeg behaalde hij brons.

Na Turijn gooide Tuitert het roer om. Hij besloot om te stoppen met allrounden en zich meer te focussen op de kortere afstanden. Dit leidde tot talloze ereplaatsen. Grote overwinningen beleven helaas uit.

Onder begeleiding van coach Jac Orie wist Tuitert zich in 2010 uiteindelijk toch te kwalificeren voor de Olympische Spelen. In het Canadese Vancouver startte Tuitert als outsider op zowel de 1500m als 1000m. Op de 1000m werd hij knap vijfde. Zijn grote moment van glorie beleefde Tuitert echter op zaterdag 20 februari 2010. Na vele teleurstellingen en valpartijen veroverde hij Olympisch goud op de schaatsmijl. In een prachtige race versloeg hij Håvard Bøkko. De gedoodverfde favoriet Shani Davis beet zich stuk op de 1.45.57 van Tuitert en pakte zilver. Het leverde Tuitert naast de gouden medaille ook de titel Sportman van het jaar 2010 op.

Pieter Vankan, februari 2014

Zie SportGeschiedenis.nl voor historische en recentere filmbeelden van Mark Tuitert.